Janusz Rewiński, urodzony 16 września 1949 roku w Żarach, był wybitną postacią w polskiej kulturze i polityce. Jego działalność artystyczna i społeczna pozostawiła trwały ślad w pamięci wielu Polaków.
Był satyrykiem, aktorem oraz politykiem, co czyniło go osobą o wszechstronnych talentach. Jako poseł na Sejm I kadencji, miał znaczący wpływ na kształtowanie polityki w Polsce. Jego życie zakończyło się 1 czerwca 2024 roku w Warszawie, ale jego twórczość oraz zaangażowanie w życie publiczne na zawsze pozostaną w naszej pamięci.
Życiorys
Rodzina i wykształcenie
Janusz Rewiński, syn Bazylego i Filipiny, przyszedł na świat w rodzinie, która miała swoje korzenie w okolicach Równego na Wołyniu. Jego edukacja rozpoczęła się w Technikum Budowy Silników Lotniczych we Wrocławiu, gdzie zdobył solidne podstawy techniczne. Następnie, w 1972 roku, ukończył studia na Wydziale Aktorskim PWST w Krakowie, co dało mu możliwość zaistnienia w świecie teatru.
Działalność artystyczna
W trakcie swojego okresu studenckiego, Janusz brał udział w Spotkaniach z Balladą, które były organizowane przez Wiesława Dymnego, a także w Piwnicy Pod Baranami. To tutaj zrodził się jego znakomity monolog Fiut, który był interpretowany jako Film i telewizja. Po zakończeniu studiów dołączył do Teatru Polskiego w Poznaniu, gdzie zdobył uznanie grając Wacława oraz Papkina w znanej komedii Aleksandra Fredry Zemsta. Po sukcesie, jaki odniósł w Poznaniu, przez kilka lat współpracował z Zenonem Laskowikiem w kabarecie Tey, a w latach 80. wystąpił m.in. w duetach z Bohdanem Smoleniem.
Jego popularność wzrosła znacząco dzięki występom w Kabarecie Olgi Lipińskiej, w którym zyskał rozgłos jako „Miśka”, dyrektora teatru o dużych ambicjach. W filmach, Janusz zagrał charakterystyczne role, w tym bosmana Banka w Podróżach pana Kleksa (1986) oraz Stefana „Siary” Siarzewskiego w komediach Kiler (1997) i Kiler-ów 2-óch (1999). Dodatkowo, był Edwardem Nowakiem, centralną postacią w serialu Tygrysy Europy. Chociaż otrzymał propozycję roli Ferdynanda Kiepskiego w sitcomie Świat według Kiepskich, zdecydował się ją odrzucić.
Odwrotnie do kontrowersji, w 1993 roku powrócił do Kabaretu Olgi Lipińskiej po dwuletniej przerwie związanej z zajmowaniem mandatu posła, gdzie znów zagrał „Miśka”, tym razem starającego się przystosować zespół do rynkowych warunków. W latach 90. prowadził program Dyżurny Satyryk Kraju w Polsacie. W latach 1998–2004 współpracował z Krzysztofem Piaseckim w programie kabaretowym Ale plama w TVN, a także stworzył program Szkoda gadać emitowany w TVP1. W przełomowych miesiącach 2010 roku, Janusz prowadził program Siara w kuluarach, emitowany w tej samej stacji, wspólnie z dziennikarką Joanną Fudalą. Jego wizerunek pojawił się również w kampanii reklamowej marki Wilkinson w 2011, gdzie zgolił swoją charakterystyczną brodę. Od 2013 roku przez sześć lat współpracował jako felietonista z tygodnikiem „W Sieci”.
Działalność polityczna i gospodarcza
Janusz Rewiński był zaangażowany w program telewizyjny Skauci piwni, który zainspirował powstanie stowarzyszenia „Skauci Piwni”. Na początku lat 90. aktywnie uczestniczył w tworzeniu tej organizacji, która finalnie przekształciła się w Polską Partię Przyjaciół Piwa. Podczas wyborów parlamentarnych w 1991 roku, z listy tego ugrupowania, zasiadł w Sejmie jako poseł I kadencji. W parlamencie przewodził jednej z frakcji PPPP, znanej jako Duże Piwo, która później przekształciła się w Polski Program Gospodarczy. W 1992 roku, po ostrych sporach wewnętrznych, został usunięty z pozycji prezydenta PPPP ze rąk zwolenników Leszka Bubla. W 1993 roku starał się o reelekcję z listy KLD, jednak bezskutecznie, co spowodowało jego wycofanie się z polityki.
W 2010 roku dołączył do komitetu poparcia Jarosława Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich, a pięć lat później aktywnie wspierał kampanię PiS w wyborach prezydenckich z kandydatem Andrzejem Dudą. W 2019 roku, na krótko przed wyborami do Sejmu i Senatu, wystąpił w spocie reklamowym popierającym PiS. Rewiński pełnił także funkcję prezesa w Centrum Komputerowym Bonair USA w latach 1994–1995, a także był członkiem zarządu Unitra Multimedia (1995–1996). W późniejszych latach podjął się działalności w rolnictwie oraz hodowli zwierząt.
Odznaczenia
Janusz Rewiński to postać, która zdobyła uznanie dzięki swoim osiągnięciom w kulturze. Wyróżniony został Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” w roku 2009 oraz Złotym Medalem w roku 2016.
W 2024 roku, pośmiertnie, otrzymał jeszcze jedną formę uhonorowania. Prezydent RP Andrzej Duda przyznał mu Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, co potwierdza jego znaczącą rolę w kulturze polskiej.
Życie prywatne
Janusz Rewiński był osobą, która zyskała szerszą publiczność dzięki swojemu talentowi oraz życiu osobistemu. Był mężem utalentowanej aktorki, Iwony Biernackiej. W ich związku przyszło na świat dwoje dzieci. Jego synowie to Jonasz Rewiński, znany dziennikarz i prezenter telewizyjny, oraz Aleksander Rewiński, który zyskał uznanie jako śpiewak operowy.
W późniejszych latach życia osiedlił się w malowniczej wsi Nowodwór, znajdującej się niedaleko Mińska Mazowieckiego. Tam Janusz stał się właścicielem gospodarstwa rolnego, gdzie mógł realizować swoją pasję do pracy na ziemi. Takie życie w zgodzie z naturą było dla niego celem oraz źródłem radości.
Po zakończeniu swojego żywota, jego doczesne szczątki spoczęły na cmentarzu w Radości, gdzie rodzina i przyjaciele mogą odwiedzać miejsce jego wiecznego spoczynku, wspominając czas spędzony z niezwykłym artystą.
Filmografia
Filmografia Janusza Rewińskiego obejmuje wiele różnorodnych ról, które znacząco przyczyniły się do jego zawodowej kariery. Poniżej przedstawiamy szczegółowy spis jego wystąpień:
- 1983: To tylko rock – Roman Żelazny, reżyser telewizyjny,
- 1983: Sny i marzenia – szef redakcji w tv (cz. 2),
- 1984: Porcelana w składzie słonia – dyrektor fabryki sztucznego miodu,
- 1985: Podróże pana Kleksa – bosman Bank,
- 1986: Pierścień i róża – król Padello,
- 1986: Zmiennicy – Zdzisław Mroczkowski, pracownik prezesa Koniuszki,
- 1986: Klementynka i Klemens – gęsi z Doliny Młynów (odc. 8),
- 1987: Cesarskie cięcie – sekretarz z „góry”,
- 1988: Dziewczynka z hotelu Excelsior – instruktor K.O.,
- 1993: Uprowadzenie Agaty – wiceminister Jerzy, ojciec Oskara,
- 1997: Kiler – Stefan „Siara” Siarzewski,
- 1999: Tygrysy Europy – Edward Nowak,
- 1999: Kiler-ów 2-óch – Stefan „Siara” Siarzewski,
- 2000: Sukces – ataman Żurak, gość UPM z Ukrainy,
- 2001: Gulczas, a jak myślisz… – Karol, ojciec Karoliny, właściciel stacji benzynowej,
- 2002: Yyyreek!!! Kosmiczna nominacja – Karol,
- 2002: Superprodukcja – producent Zdzisław „Dzidek” Niedzielski,
- 2003: Tygrysy Europy 2 – Edward Nowak,
- 2006: Ale się kręci – Lucjan Grauer, reżyser telenoweli „Prosto w serce”, partner Barbary Rózieckiej,
- 2007: Ryś – Koziczek, dyrektor banku.
Dyskografia
Dla tych, którzy poszukują ciekawych informacji na temat muzyki Janusza Rewińskiego, polecamy zapoznać się z jego dyskografią. Warto zwrócić uwagę na album Zadyma, który został wydany w 1988 roku przez wytwórnię Pronit.
Aby zgłębić temat jeszcze bardziej, zachęcamy do odwiedzenia artykułu dotyczącego Kabaretu Tey, gdzie znajdziesz dodatkowe materiały i szczegóły dotyczące dyskografii Rewińskiego.
Programy telewizyjne
Janusz Rewiński to znany polski artysta, który w swojej karierze brał udział w wielu projektach telewizyjnych. Jego programy cieszyły się dużym zainteresowaniem widzów. Oto niektóre z nich:
- Ale plama (1998–2004, z Krzysztofem Piaseckim),
- Szkoda gadać (2007–2008, z Krzysztofem Piaseckim),
- Studio lało-grzało (2008, z Krzysztofem Piaseckim),
- Siara w kuluarach (2010, z Joanną Fudalą).
Każdy z wyżej wymienionych programów przyczynił się do rozwoju polskiej telewizji rozrywkowej, dostarczając widzom wiele niezapomnianych chwil.
Przypisy
- Pogrzeb Janusza Rewińskiego. Aktor pośmiertnie odznaczony przez Andrzeja Dudę! Relacja z uroczystości [online], se.pl, 07.06.2024 r. [dostęp 07.06.2024 r.]
- Order Odrodzenia Polski dla śp. Janusza Rewińskiego [online], prezydent.pl, 07.06.2024 r. [dostęp 07.06.2024 r.]
- PiotrP. Białczyk PiotrP., Janusz Rewiński nie żyje [online], wydarzenia.interia.pl, 04.06.2024 r. [dostęp 04.06.2024 r.]
- Oto jak żyje teraz Rewiński. „Nie potrzebuję kontaktu z rodziną” [online], o2.pl, 14.07.2023 r. [dostęp 19.05.2024 r.]
- Janusz Rewiński w spocie PiS straszy Platformą Obywatelską i zachęca do głosowania (wideo) [online], wirtualnemedia.pl, 30.09.2019 r. [dostęp 19.05.2024 r.]
- a b c d Janusz Rewiński [online], onet.pl, 26.05.2020 r. [dostęp 19.05.2024 r.]
- Kanwa TVP World rozpoczął nadawanie [online], tvp.pl, 18.11.2021 r. [dostęp 21.11.2021 r.]
- ZuzannaZ. Siwek ZuzannaZ., Janusz Rewiński, lelum.pl, 20.06.2019 r. [zarchiwizowane 21.11.2021 r.]
- Janusz Rewiński: Już bez brody [online], kobieta.pl, 29.06.2011 r. [dostęp 10.05.2023 r.]
- KatarzynaK. Jóźwiakowska KatarzynaK., „Świat według Kiepskich”: Serialowe wpadki, których mogliście nie zauważyć [online], wp.pl, 19.01.2012 r. [dostęp 03.01.2018 r.]
- Janusz Rewiński oprowadzi polskich widzów po Sejmie RP [online], wirtualnemedia.pl, 19.08.2010 r. [dostęp 19.10.2010 r.]
- Co dalej z „Siarą w kuluarach”?, wpolityce.pl, 13.10.2010 r. [zarchiwizowane 19.07.2012 r.]
- Show na konwencji Andrzeja Dudy, radiozet.pl, 08.02.2015 r. [zarchiwizowane 21.05.2015 r.]
- Janusz Rewiński felietonistą tygodnika „wSieci”! [online], wpolityce.pl, 24.02.2013 r. [dostęp 24.02.2013 r.]
- M.P. z 2024 r. poz. 687
- Warszawski społeczny komitet poparcia [online], jaroslawkaczynski.info, 2010 r. [dostęp 04.09.2015 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Henryk Korbański | Witek Muzyk Ulicy | Irek Grin | Andrzej Korzec | Asja Łamtiugina | Olaf Ciszak | Jacek Filipiak | Iwona Chołuj | Ernestyna WinnickaOceń: Janusz Rewiński