Adolf Maximilian Ferdinand Gritzner, urodzony 29 lipca 1843 roku w Żarach, to postać, która zapisała się w historii jako pruski wojskowy, bibliotekarz i historyk. Zmarł 10 lipca 1902 roku w Berlinie, pozostawiając po sobie znaczący wkład w różne dziedziny nauki.
Był prekursorem terminologii niemieckiej heraldyki, co znaczy, że odegrał kluczową rolę w definiowaniu pojęć związanych z tym obszarem wiedzy. Oprócz tego, specjalizował się również w falerystyce, nauce zajmującej się odznaczeniami i medalami, co dodatkowo podkreśla jego wszechstronność oraz pasję do badań historycznych.
Życiorys
Maximilian Gritzner, po zakończeniu nauki w 1862 roku, związał swoje losy z pruską armią, gdzie zdobył stopień porucznika. Jego kariera wojskowa została jednak przerwana w wyniku tragicznych wydarzeń w bitwie pod Sadową, gdzie, będąc w pobliżu Hradec Kralowe w 1866 roku, doznał ciężkich obrażeń, które wymusiły amputację obu nóg. W wyniku tego, został przeniesiony do rezerwy, gdzie kontynuował służbę w latach 1867-1872.
Po zakończeniu służby wojskowej, od 1873 roku, rozpoczął pracę w ministerstwie spraw wewnętrznych w Berlinie, a od 1875 roku piastował stanowisko bibliotekarza. Gritzner wyróżniał się jako jeden z kluczowych prekursorów niemieckiej terminologii heraldycznej. Jest również znany jako twórca herbu miasta Steglitz, aktualnie uznawanego za dzielnicę Berlina.
W ciągu swojego życia, stał się autorem licznych publikacji, które są nadal wydawane, potwierdzając trwałe zainteresowanie jego pracą. Warto również nadmienić, że był ojcem Ericha Gritznera, który żył w latach 1874-1963. Jego syn, podobnie jak ojciec, specjalizował się w genealogii, sfragistyce oraz heraldyce, przyczyniając się do dalszego rozwoju tych dziedzin.
Publikacje książkowe
Maximilian Gritzner jest znany jako autor licznych dzieł zajmujących się heraldyką oraz szlachectwem. Poniżej przedstawiono jego publikacje książkowe:
- Großes und allgemeines Wappenbuch. (1857, 1888, 2012, 2013) – współautor,
- Briefadel in Preußen. (1873),
- Chronologische Matrikel der Brandenburgisch-Preußischen Standeserhöhungen und Gnadenakte von 1600–1873. (1874),
- Bayerisches Adels-Repertorium der letzten drei Jahrhunderte, nach amtlichen Quellen gesammelt und zusammengestellt. (1880),
- Standes-Erhebungen und Gnaden-Acte deutscher Landesfürsten während der letzten drei Jahrhunderte. (1880/1881, 2012, 2013),
- Wappenalbum der gräflichen familien Deutschlands und Oesterreich-Ungarns. (1885),
- Grundsätze der Wappenkunst, verbunden mit einem Handbuch der heraldischen Terminologie. (1889/1890, 2009, 2012),
- Handbuch der heraldischen Terminologie in zwölf (germanischen und romanischen) Zungen. (1890),
- Amyntha. Ein Rheinischer Sang. (1892),
- Handbuch der Ritter- und Verdienstorden aller Kulturstaaten der Welt. (1893, 1966, 2000, 2013),
- Handbuch der im Deutschen Reiche, in Oesterreich-Ungarn, Dänemark, Schweden und den russischen Ostseeprovinzen bestehenden Damen-Stifter und im Range gleichstehender Wohlthätigkeitsanstalten, nebst den Ordenszeichen der Ersteren. (1893),
- Brandenburgisch-preussische Wappen, geschichtliche Darstellung seiner Entwickelung seit dem Jahre 1415. Nach archivalischen sphragistisch-numismatischen und anderen zuverlässigsten Quellen. (1895),
- Adel der russischen Ostseeprovinzen (Estland, Kurland, Livland, Oesel). (1980),
- Die altpreussischen aufgehobenen Dom-Kollegiate, deren innere Verfassung und ihre Orden und Ehrenzeichen. (1987).
Periodyki
W latach 1870-1895, powstała niezwykle ważna publikacja dotycząca heraldyki oraz genealogii, znana jako Zeitschrift für Wappen, Siegel und Familienkunde der Deutsche Herold. W 1899 roku opublikowano ogólny rejestr podsumowujący te lata, obejmujący tomy od pierwszego do dwudziestego szóstego.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Marek Samarcew | Adam Duda (generał) | Piotr NideckiOceń: Maximilian Gritzner